Kameroen

De hoogtijdagen van het Kameroense voetbal lijken achter ons te liggen. De huidige nummer 38 van de FIFA-ranking was er vier jaar terug niet bij, en op de WK’s van 2010 en 2014 wist het geen enkele wedstrijd te winnen. Dat terwijl het land in de jaren ’90 de voetbalwereld wist te verrassen met schitterend spel, verrassende overwinningen én de dansjes van Roger Milla.

De kwalificatie van Kameroen

Kameroen had lastig geloot in de kwalificatie voor het WK, het moest in de poulefase namelijk, naast Mozambique en Malawi, ook afrekenen met het sterke Ivoorkust. Dit lukte, maar vervolgens stond een nieuwe loodzware klus op het programma: de play-off tegen Algerije. Thuis werd er met 0-1 van de Noord-Afrikanen verloren, maar uit wist Kameroen dit nog om te draaien. Na 90 minuten stond er wederom 0-1 op het scorebord, en verlengingen waren het gevolg. Algerije maakte hierin 1-1, maar diep in blessuretijd was het Karl Toko-Ekambi die zich tot eeuwige held van zijn land kroonde door van dichtbij nog de 1-2 te maken. Topscorers in de gehele reeks waren Eric Maxim Choupo-Moting en diezelfde Toko-Ekambi met 3 treffers.

De selectie

Bondscoach Rigobert Song zal normaal gesproken een beroep doen op goalie André Onana, die vaste keeper is bij de Ontembare Leeuwen. In de verdediging zullen we namen tegenkomen als Jérôme Onguéné, Michael Ngadeu-Ngadjui en Jean-Charles Castelletto. Op het middenveld is een plekje ingeruimd voor Zambo Anguissa, die in de Serie A bij Napoli speelt. Ook op het middenveld vinden we Joël Onana terug, inderdaad het broertje van. De sterren spelen bij Kameroen voorin: Vincent Aboubakar, Choupo-Moting en Toko-Ekambi.

De historie

De ganse wereld stond versteld van het Kameroen op het WK van 1990. Drie wedstrijden werden er maar liefst gewonnen, waarna Engeland pas in de verlenging van de kwartfinale het sprookje uitblies. Sindsdien vallen de resultaten feitelijk altijd tegen. Voor de laatste overwinning op een WK moeten we zelfs 20 jaar terug, naar 2022. Niet voor niets was Kameroen er in Rusland 2018 zelfs helemaal niet bij.

Het land speelde drie keer tegen Nederland; twee keer vriendschappelijk en één keer om het echie. Die laatste wedstrijd, op het WK 2010, won Nederland met 1-2, dankzij treffers van Robin van Persie en Klaas-Jan Huntelaar. De legendarische spits Samuel Eto’o scoorde tegen.

De helden van Kameroen

Alle voetbalhelden van Kameroen verbleken uiteraard bij de absolute cultheld van het land: Roger Milla. Op het WK van 1990 was de toen al 38-jarige aanvaller, die speciaal voor het WK uit pensioen terugkwam, een ware plaaggeest voor menig centrale verdediger. Zijn vier doelpunten werden steevast afgesloten met een dansje bij de cornervlag. Vier jaar later ging Milla weer mee, en opnieuw wist hij het net te vinden. Met zijn 42 jaar is hij nog altijd (verreweg) de oudste doelpuntenmaker op een mondiale eindstrijd. Zijn heldendaden leverde hem in 2007 nog de prijs op voor de beste Afrikaanse speler van de laatste 50 jaar.

Zijn natuurlijke opvolger voorin was Samuel Eto’o, die het in clubverband zelfs een stuk beter deed, bij topclubs als Barcelona en Inter Milaan. Met deze clubs won Eto’o drie keer de Champions League. Met zijn land won Eto’o, die in het nationale elftal debuteerde toen hij pas vijftien jaar oud was, bovendien twee keer de Afrika Cup én een gouden medaille op de Olympische Spelen. Eto’o was 56 keer trefzeker voor Kameroen, waarmee hij topscorer aller tijden is. Hij was tevens vier keer met zijn land aanwezig op een WK, waar de resultaten echter steevast tegenvielen.De laatste held van Kameroen is de huidige bondscoach, Rigobert Song. Met 137 interlands is hij nog altijd recordinternational. In clubverband kwam hij onder andere uit voor Liverpool en Galatasaray. Aan hem nu de schone taak om een nieuwe glorieperiode van de Ontembare Leeuwen in te luiden.

 

Meer info over het WK: